Proto-Germanic: *skarō, *skarjan- vb.
Meaning: division, detachment
Old Norse: skɔr f. `Schar'
Old English: scearian `zuteilen, bestimmen'; scearu f. `Teil, Anteil'
English: share
East Frisian: Fris skar, sker n. `deel in de gemene wei, zomerweide voor vee, hoeveelheid mest van een koe gedurenee de winterstaltijd'
Old Saxon: -skara 'Anteil', skerian 'zu-, einteilen'
Middle Dutch: scāre f. `afdeling soldaten, troep, schaar'; scaer n., m. `stuk grond nodig voor het grazen van één dier, hoevelheid voedsel daarvoor, recht om een volwassen dier in de gemene wei te laten grazen, aandeel in de mark, grondstuk van bepaalde grootte als eenheid voor belastingopbrengst'; scēren 'zuteilen'
Dutch: schaar f.
Middle Low German: schāre f., schār `hoeveel voedsel voor een dier, recht vee op de gemene weide te laten grazen'; schēren 'zuteilen'
Old High German: scerren `einordnen, einlassen, begrenzen' (um 800)'; scara f. `Heeresabteilung, Anzahl Krieger' (9.Jh.)
Middle High German: schar st. f. 'Heeresabteilung, geordnet aufgestellter Heeresteil, Menge, Haufen, Gesellschaft, Umgang, Gefolge'; schɛrn wk. '(ab)teilen, wohin schaffen, absondern, ausschliessen, zutreilen'
German: Schar f.
