Исходная форма: докурить

Словарная информация: св 4с $I

Морфологическая характеристика: act. inf.



Infinitive: докури'ть

Active voice

Present/future tense

SingularPlural
1 personдокурю'доку'рим
2 personдоку'ришьдоку'рите
3 personдоку'ритдоку'рят


Gerund: докуря'

Past tense

MasculineFeminineNeutralPlural
докури'лдокури'ладокури'лодокури'ли



Gerund: докури'вши//докури'в

Imperative

SingularPlural
докури'докури'те

Past participle

MasculineFeminineNeutralPlural
Nominativeдокури'вшийдокури'вшаядокури'вшеедокури'вшие
Genitiveдокури'вшегодокури'вшейдокури'вшегодокури'вших
Dativeдокури'вшемудокури'вшейдокури'вшемудокури'вшим
Accusative inanimateдокури'вшийдокури'вшуюдокури'вшеедокури'вшие
Accusative animateдокури'вшегодокури'вшуюдокури'вшеедокури'вших
Instrumentalдокури'вшимдокури'вшей, докури'вшеюдокури'вшимдокури'вшими
Locativeдокури'вшемдокури'вшейдокури'вшемдокури'вших

Passive voice



Past participle

MasculineFeminineNeutralPlural
Nominativeдоку'ренныйдоку'реннаядоку'ренноедоку'ренные
Genitiveдоку'ренногодоку'реннойдоку'ренногодоку'ренных
Dativeдоку'ренномудоку'реннойдоку'ренномудоку'ренным
Accusative inanimateдоку'ренныйдоку'реннуюдоку'ренноедоку'ренные
Accusative animateдоку'ренногодоку'реннуюдоку'ренноедоку'ренных
Instrumentalдоку'реннымдоку'ренной, доку'ренноюдоку'реннымдоку'ренными
Locativeдоку'ренномдоку'реннойдоку'ренномдоку'ренных
Short formдоку'рендоку'ренадоку'ренодоку'рены