Исходная форма: очуметьСловарная информация: св нп 1а
Морфологическая характеристика: act. inf.
Infinitive: очуме'ть
Active voice
Present/future tense
| Singular | Plural |
---|
1 person | очуме'ю | очуме'ем |
---|
2 person | очуме'ешь | очуме'ете |
---|
3 person | очуме'ет | очуме'ют |
---|
Past tense
Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
очуме'л | очуме'ла | очуме'ло | очуме'ли |
Gerund: очуме'вши//очуме'в
Imperative
Singular | Plural |
---|
очуме'й | очуме'йте |
Past participle
| Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
Nominative | очуме'вший | очуме'вшая | очуме'вшее | очуме'вшие |
---|
Genitive | очуме'вшего | очуме'вшей | очуме'вшего | очуме'вших |
---|
Dative | очуме'вшему | очуме'вшей | очуме'вшему | очуме'вшим |
---|
Accusative inanimate | очуме'вший | очуме'вшую | очуме'вшее | очуме'вшие |
---|
Accusative animate | очуме'вшего | очуме'вшую | очуме'вшее | очуме'вших |
---|
Instrumental | очуме'вшим | очуме'вшей, очуме'вшею | очуме'вшим | очуме'вшими |
---|
Locative | очуме'вшем | очуме'вшей | очуме'вшем | очуме'вших |
---|