Исходная форма: опошлетьСловарная информация: св нп 1а
Морфологическая характеристика: act. inf.
Infinitive: опошле'ть
Active voice
Present/future tense
| Singular | Plural |
---|
1 person | опошле'ю | опошле'ем |
---|
2 person | опошле'ешь | опошле'ете |
---|
3 person | опошле'ет | опошле'ют |
---|
Past tense
Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
опошле'л | опошле'ла | опошле'ло | опошле'ли |
Gerund: опошле'вши//опошле'в
Imperative
Singular | Plural |
---|
опошле'й | опошле'йте |
Past participle
| Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
Nominative | опошле'вший | опошле'вшая | опошле'вшее | опошле'вшие |
---|
Genitive | опошле'вшего | опошле'вшей | опошле'вшего | опошле'вших |
---|
Dative | опошле'вшему | опошле'вшей | опошле'вшему | опошле'вшим |
---|
Accusative inanimate | опошле'вший | опошле'вшую | опошле'вшее | опошле'вшие |
---|
Accusative animate | опошле'вшего | опошле'вшую | опошле'вшее | опошле'вших |
---|
Instrumental | опошле'вшим | опошле'вшей, опошле'вшею | опошле'вшим | опошле'вшими |
---|
Locative | опошле'вшем | опошле'вшей | опошле'вшем | опошле'вших |
---|