Исходная форма: похохотать

Словарная информация: св нп 6с

Морфологическая характеристика: act. inf.



Infinitive: похохота'ть

Active voice

Present/future tense

SingularPlural
1 personпохохочу'похохо'чем
2 personпохохо'чешьпохохо'чете
3 personпохохо'четпохохо'чут


Gerund: похохоча'

Past tense

MasculineFeminineNeutralPlural
похохота'лпохохота'лапохохота'лопохохота'ли



Gerund: похохота'вши//похохота'в

Imperative

SingularPlural
похохочи'похохочи'те

Past participle

MasculineFeminineNeutralPlural
Nominativeпохохота'вшийпохохота'вшаяпохохота'вшеепохохота'вшие
Genitiveпохохота'вшегопохохота'вшейпохохота'вшегопохохота'вших
Dativeпохохота'вшемупохохота'вшейпохохота'вшемупохохота'вшим
Accusative inanimateпохохота'вшийпохохота'вшуюпохохота'вшеепохохота'вшие
Accusative animateпохохота'вшегопохохота'вшуюпохохота'вшеепохохота'вших
Instrumentalпохохота'вшимпохохота'вшей, похохота'вшеюпохохота'вшимпохохота'вшими
Locativeпохохота'вшемпохохота'вшейпохохота'вшемпохохота'вших