Исходная форма: ругнуть

Словарная информация: св 3в!

Морфологическая характеристика: act. inf.



Infinitive: ругну'ть

Active voice

Present/future tense

SingularPlural
1 personругну'ругне"м
2 personругне"шьругне"те
3 personругне"тругну'т

Past tense

MasculineFeminineNeutralPlural
ругну'лругну'ларугну'лоругну'ли



Gerund: ругну'вши//ругну'в

Imperative

SingularPlural
ругни'ругни'те

Past participle

MasculineFeminineNeutralPlural
Nominativeругну'вшийругну'вшаяругну'вшееругну'вшие
Genitiveругну'вшегоругну'вшейругну'вшегоругну'вших
Dativeругну'вшемуругну'вшейругну'вшемуругну'вшим
Accusative inanimateругну'вшийругну'вшуюругну'вшееругну'вшие
Accusative animateругну'вшегоругну'вшуюругну'вшееругну'вших
Instrumentalругну'вшимругну'вшей, ругну'вшеюругну'вшимругну'вшими
Locativeругну'вшемругну'вшейругну'вшемругну'вших

Passive voice



Past participle

MasculineFeminineNeutralPlural
Nominative*ру'гнутый*ру'гнутая*ру'гнутое*ру'гнутые
Genitive*ру'гнутого*ру'гнутой*ру'гнутого*ру'гнутых
Dative*ру'гнутому*ру'гнутой*ру'гнутому*ру'гнутым
Accusative inanimate*ру'гнутый*ру'гнутую*ру'гнутое*ру'гнутые
Accusative animate*ру'гнутого*ру'гнутую*ру'гнутое*ру'гнутых
Instrumental*ру'гнутым*ру'гнутой, *ру'гнутою*ру'гнутым*ру'гнутыми
Locative*ру'гнутом*ру'гнутой*ру'гнутом*ру'гнутых
Short form*ругнут*ругнута*ругнуто*ругнуты