Исходная форма: зарюмитьСловарная информация: св нп 4а
Морфологическая характеристика: act. inf.
Infinitive: зарю'мить
Active voice
Present/future tense
| Singular | Plural |
---|
1 person | зарю'млю | зарю'мим |
---|
2 person | зарю'мишь | зарю'мите |
---|
3 person | зарю'мит | зарю'мят |
---|
Gerund: зарю'мя
Past tense
Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
зарю'мил | зарю'мила | зарю'мило | зарю'мили |
Gerund: зарю'мивши//зарю'мив
Imperative
Singular | Plural |
---|
зарю'мь | зарю'мьте |
Past participle
| Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
Nominative | зарю'мивший | зарю'мившая | зарю'мившее | зарю'мившие |
---|
Genitive | зарю'мившего | зарю'мившей | зарю'мившего | зарю'мивших |
---|
Dative | зарю'мившему | зарю'мившей | зарю'мившему | зарю'мившим |
---|
Accusative inanimate | зарю'мивший | зарю'мившую | зарю'мившее | зарю'мившие |
---|
Accusative animate | зарю'мившего | зарю'мившую | зарю'мившее | зарю'мивших |
---|
Instrumental | зарю'мившим | зарю'мившей, зарю'мившею | зарю'мившим | зарю'мившими |
---|
Locative | зарю'мившем | зарю'мившей | зарю'мившем | зарю'мивших |
---|