Исходная форма: знахаритьСловарная информация: св нп 4а
Морфологическая характеристика: act. inf.
Infinitive: зна'харить
Active voice
Present/future tense
| Singular | Plural |
---|
1 person | зна'харю | зна'харим |
---|
2 person | зна'харишь | зна'харите |
---|
3 person | зна'харит | зна'харят |
---|
Gerund: зна'харя
Past tense
Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
зна'харил | зна'харила | зна'харило | зна'харили |
Gerund: зна'харивши//зна'харив
Imperative
Singular | Plural |
---|
зна'харь | зна'харьте |
Past participle
| Masculine | Feminine | Neutral | Plural |
---|
Nominative | зна'харивший | зна'харившая | зна'харившее | зна'харившие |
---|
Genitive | зна'харившего | зна'харившей | зна'харившего | зна'харивших |
---|
Dative | зна'харившему | зна'харившей | зна'харившему | зна'харившим |
---|
Accusative inanimate | зна'харивший | зна'харившую | зна'харившее | зна'харившие |
---|
Accusative animate | зна'харившего | зна'харившую | зна'харившее | зна'харивших |
---|
Instrumental | зна'харившим | зна'харившей, зна'харившею | зна'харившим | зна'харившими |
---|
Locative | зна'харившем | зна'харившей | зна'харившем | зна'харивших |
---|