Исходная форма: знахарить

Словарная информация: св нп 4а

Морфологическая характеристика: act. inf.



Infinitive: зна'харить

Active voice

Present/future tense

SingularPlural
1 personзна'харюзна'харим
2 personзна'харишьзна'харите
3 personзна'харитзна'харят


Gerund: зна'харя

Past tense

MasculineFeminineNeutralPlural
зна'харилзна'харилазна'харилозна'харили



Gerund: зна'харивши//зна'харив

Imperative

SingularPlural
зна'харьзна'харьте

Past participle

MasculineFeminineNeutralPlural
Nominativeзна'харившийзна'харившаязна'харившеезна'харившие
Genitiveзна'харившегозна'харившейзна'харившегозна'харивших
Dativeзна'харившемузна'харившейзна'харившемузна'харившим
Accusative inanimateзна'харившийзна'харившуюзна'харившеезна'харившие
Accusative animateзна'харившегозна'харившуюзна'харившеезна'харивших
Instrumentalзна'харившимзна'харившей, зна'харившеюзна'харившимзна'харившими
Locativeзна'харившемзна'харившейзна'харившемзна'харивших