Proto-Germanic: *dala-n, *dala-z, *dōl=, *dalja-z, -n, *daljō(n), ? *diljō(n)
Meaning: valley
Gothic: dal-s m. (~ dal n.) (a) `ravine, valley'; dalaɵ adv. `down', dalaɵa adv. `below'
Old Norse: dal-r m. `Tal'; dȫl-l m. `Talbewohner', dǟla `Rinne'; ? dal-r `Bogen'
Norwegian: dial. döl `kleines Tal, längere rinnenförmige Vertiefung'
Swedish: dal
Old English: däl, -es n. `Tal', dell (däll), -es m./n. `dell, deep hollow or vale'
English: dial. dale; dell
Old Frisian: tō dele `herab'; OWFris dōle `doel bij het schieten'
Old Saxon: dal `Tal', tō dale `herab, nieder'
Middle Dutch: dal, gen. dāles; delle f. `laagte, dal'; dille; dulle; doel m., n. `greppel als grens tussen twee landen; schietbaan; gevecht'; dulle `Röhre, Zwinge'
Dutch: dal n.; daal f. `pompbuis; houter koker tot beschutting van een pijp', dal `herab, nieder', dole `kleine Grube', doel n. `Graben', dial. del f. `duinvallei', dille f. `buis tot het opnemen van de steel van een gereedschap'
Old Franconian: dal
Middle Low German: dal `Tal'; dale `herab, nieder', dole, dolle f. `buis'
Low German: tal `pijp', dölle `korte pijp', dōle `greppel, grensteken', dȫle `kuil', döle `pijp'
Old High German: tal n. `Tal' (8.Jh.), tuolla f. `kleines Tal, Vertiefung', tulli n. `Röhre der Pfeil- oder Speerspitze, Horn am Pferdehut (?)' (9.Jh.), tellia `dal, ravin', dola `pijp, gracht, greppel'
Middle High German: tal st. m., md. st. m./n. 'tal'; tɛlle wk./st. f. 'schlucht', tüele wk. f. 'vertiefung; wunde'; tol(e) wk./st. f. 'wasserstrom; abzugsgraben; kanal, rinne; erdgang, minne'
German: Tal n.; landsch. Telle, [ Delle < LG ]; Tülle f.; [ Dole ]
