Proto-Germanic: *slītan-, *slit-, *slaitōn, *slaitian- vb.
Meaning: tear apart, to crumble
Old Norse: slīta st. `abreissen, zerstören'; slita wk. `zerreissen'; slit n. `Riss, Bruch; Auflösing'; slita f. `Zerreissung'; sleita f. `Streit; Betrug'
Norwegian: slit; slĭta `starke Anstrengung; kleines Stückchen'; slita vb.; sleita `der durch List etwas erwerben will'
Swedish: slit; dial. vɔr-slite `Frühlingsanfang'; slita vb.
Danish: slid
Old English: slītan `zerreissen', geslit `das Bersten'; slide vb.; slǟtan `hetzen'
English: slit
Old Frisian: slīta `afbreken, voor ongeldig verklaren'
Old Saxon: slītan `schleissen, spalten'
Middle Dutch: slīten `verscheuren, uittrekken, verslijten, in het klein verkopen, beslissen; slijten, te niet gaan'; slēte, sleet f., m. `het slijten; schade, nadeel; afgedankte voorwerpen'
Dutch: slijten; sleet f.
Middle Low German: slēte m. `het slijten'; slēt `Holzstange, Kleinholz'
Old High German: gisliz 'Zwiespalt, Riss' (um 800), sliz 'Zerstörung' (um 1000); slīʒan 'zerreissen' (8.Jh.); sliʒ, sliz `Schlitz'; sleiʒen (8.Jh.)
Middle High German: sliz (-tz-) st. m. 'Schlitz, Spalte, Zerreissung, Ende, Untergang, Tod'; sleiʒe wk. f. 'leuchtspann'; slīʒen st. 'spalten, (zer)reissen, abschalen, abnutzen, zerstören, zunichte machen'; sleiʒen wk. 'zerreissen, spalten'
German: (ver)schleissen, Schlitz m., { Schleisse `Leuchtspan' }
