Proto-Germanic: *stila-n, *stilu-z, *stalēn, *stullēn, -ō(n); *stalla-z, -n; *stallian- vb.; *stalli-; *stallōn- vb.
Meaning: stem, pole, post; place, stall
Old Norse: stjɔl-r m. `Steiss'; stall-r m. `Gerüst, Altar; Krippe; Stall'; stalla wk. `stehenbleiben, stocken'; stalli m. `Gestell'
Norwegian: dial. stjöl, stül `Unterteil einer Garbe'; stall
Swedish: stall
Danish: stald
Old English: stela, steola m. `Pflanzenstiel'; stäla m. `stengel'; steall m. `Stehn, Stellung, Stand (im Stall), Stall'; stellan `setzen, stellen'; steallian `stattfinden'; ge-stealla
Middle English: stall `Pflanzenstengel, Leitersprosse, Stiel'
English: stale, steal
Old Frisian: stal; stalle `vast'
Old Saxon: stollo m. `(Fuss)gestell'; stellian `setzen, stellen'
Middle Dutch: stele m.; stāle, stael m., f. `stengel, steel, staak in viswater'; stal m., n. `het staan, stelling, standplaats, stallejte, stal, poot van een voorwerp'; stellen; stallen
Dutch: steel m.; staal m. `ondergrond van een dijk', dial. staal `steel; tronk, wortelblok van afgezaagde boom'; stal m.; stellen; stallen
Middle Low German: stāle `poot van een kast, staal van een dijk', stal `Pfosten; Bein, Fuss (eines Stuhles etc.)'; stolle 'waagerecjter Erzgang'; stal m., n.
Old High German: stollo m. `Stütze, Pfosten' (9.Jh.); stal (gen. stalles) m. `Standort, Stelle, Gebäude zum Einstellen von Vieh' (8.Jh.); stellen, prt. stalta (8.Jh.); gi-stallo `Genosse'
Middle High German: stolle wk. m. 'Stütze, Gestell, Pfosten, Fuss, hervorragender Teil, Spitze; waagerechter Erzgang'; stal (-ll-) st. m., n. 'Steh-, Sitz-, Wohnort, Stand, Gebäude zum Einstellen von Vieh'; stɛllen (stallen nach prt. stalte) wk. 'zur stelle, an eine stelle bringen'
German: Stollen m., Stolle f.; Stall m., stellen
