lat. bitūmen `Erdharz, Erdpech' (osk.-umbr. oder kelt. Lw.); betulla `Birke' (gall. Lw.), mir. be(i)the (*betu̯i̯ā) `buxus', cymr. bedw (*betu̯ā) `betula', corn. bedewen `populus', bret. bezuen `betula' (benannt, weil `bitumen ex ea Galli excoquunt', Plinius NH. XVI 75);

    ags. hwīt cuidu, cweodo, cwudu `mastix', ahd. cuti `gluten', mhd. küte, küt, nhd. kütt, kitt `Kitt'; ablautend anord. kvāða f. `Harz', adän. kvade, norw. dial. kvæde `Birkensaft', norw. kôda, kvæda `Biestmilch'.